Po raz kolejny wybrałem się na dwudniową wycieczkę pieszą z PTTK na Główny Szlak Beskidzki. Sobotni etap wycieczki prowadził z przełęczy Glinne do Żabnicy. Początkowo plan wycieczki zakładał, że pierwszego dnia będziemy chodzić po Beskidzie Śląskim i zdobędziemy Baranią Górę (1220 m npm), a drugiego dnia zrobimy fragment w/w odcinka w Beskidzie Żywieckim od Węgierskiej Górki do Schroniska na Rysiance, a następnie zejdziemy w dół do najbliższej drogi (już nie szlakiem czerwonym). Już w busie przewodnik zaproponował zmianę, miała ona oznaczać trasę dłuższą i trudniejszą, ale za to w całości po szlaku czerwonym.

Kilka minut po 9 ruszyliśmy z parkingu przy granicy słowackiej na Przełęczy Glinne. Od samego początku było pod górę, znalazłem się więc w czołówce i dość szybko ruszyłem do przodu. Po dość męczącej wspinaczce doszedłem do schroniska na Hali Miziowej (1330 m npm), gdzie podczas dłuższej przerwy miałem okazje podziwiać bardzo ładną panoramę w kierunku Babiej Góry.

Po przerwie w 3 osobowym składzie ruszyliśmy przez Palenicę (1338 m npm), Trzy Kopce (1216 m npm) do schroniska na Rysiance (1322 m npm), gdzie podczas prawie godzinnej przerwy ponownie podziwiałem piękną panoramę. W tle wyłaniały się Tatry, ale niestety przejrzystość powietrza była trochę kiepska. Co innego jeśli chodzi o pogodę, lato na całego, dla mnie zdecydowanie za gorąco, ale większości uczestników wycieczki taka pogoda odpowiadała. 

Od Rysianki szliśmy już głównie w dół, bez przerwy przemierzyliśmy kolejne kilka kilometrów do prywatnego schroniska "Słowianka" w masywie Romanki, tam znów chwilę odpoczęliśmy a następnie ruszyliśmy pokonać ostatnie 7 km do Żabnicy. Ten ostatni odcinek pokonałem sam, przeszedłem przez położone na wysokości 855 m npm osiedle Abramów i po kolejnych kilku kilometrach dotarłem do Żabnicy, kończąc tym samym zaplanowany na dziś odcinek - była godzina 17:30.

Nocować mieliśmy w Węgierskiej Górce, jeszcze jakieś 3 km dalej asfaltem, ale umowa była taka, że czekam w Żabnicy i stąd zabierze nas bus, więc czekałem, po kilku minutach doszli towarzysze mojej dzisiejszej wędrówki, ale reszty grupy nie było widać. Większość pojawiła się około 19, wsiedliśmy w busa i ruszyliśmy do ośrodka. Na trasie zostały jeszcze 4 osoby po które bus musiał się jeszcze wrócić, ale na szczęście po kilkunastu minutach zjawili się i oni.

Trasa była dość wymagająca, głównie ze względu na duży dystans (według mapy ok 27-28 km) i bardzo wysoką temperaturę, zmęczenie uczestników wieczorem było dość spore, ale na szczęście prawie wszyscy byli gotowi do kolejnego nie łatwego dnia wędrówki.